Maagzweer verwijst naar open laesies en ulceraties ter hoogte van de maag. Statistieken geven aan dat meer dan twee procent van de mensen in de Verenigde Staten elk jaar de diagnose maagzweer krijgt en naar schatting loopt ongeveer acht tot tien procent van deze mensen in de loop van de jaren het risico om verschillende andere vormen van maagzweer te ontwikkelen. In de Verenigde Staten zijn er ongeveer een half miljoen jaarlijkse gevallen van maagzweren. De aandoening heeft de hoogste incidentie bij het mannelijke geslacht en treft voornamelijk mensen ouder dan 50 jaar.
Maagzweer wordt als een ernstige aandoening beschouwd. Als er geen medische behandeling is, kan een maagzweer leiden tot complicaties zoals maagperforatie en inwendige bloedingen. Er zijn veel vormen van behandeling voor maagzweren aanwezig. Het probleem met de meeste medicijnen is echter dat ze slechts tijdelijke symptomatische verlichting bieden, waardoor de stoornis snel weer kan optreden na voltooiing van de voorgeschreven medische behandeling.
Maagzweer is een spijsverteringsstoornis die optreedt als gevolg van fysiologische afwijkingen (slechte maagproductie van bicarbonaat, slechte integriteit van de beschermende laag van het maagslijmvlies, onjuiste mucosale doorbloeding, overproductie van pepsine en maagzuur) en infectie met bacteriën genaamd Helicobacter pylori. Hoewel bekend is dat deze bacteriën een belangrijke oorzaak van maagzweren zijn, negeren de meeste artsen dit aspect en schrijven ze alleen medicijnen voor om de maagproductie van spijsverteringsvloeistoffen te normaliseren. Hoewel maagzuurremmers en andere medicijnen die vaak worden gebruikt bij de behandeling van maagzweren de aandoening onder controle kunnen houden, kunnen ze de zweer niet volledig overwinnen. Tenzij de behandeling met maagzuurremmers regelmatig wordt gevolgd, zullen de symptomen van een maagzweer zeer waarschijnlijk opnieuw optreden.
Een van de meest gebruikte medicijnen bij de behandeling van maagzweren is Tagamet. Dit maagzweermedicijn werkt door de niveaus van maagzuur en pepsine in de maag te verminderen. Het probleem met Tagamet en andere maagzuurremmers is dat ze alleen effecten op korte termijn hebben. De meeste mensen met een maagzweer ervaren een terugval van de aandoening kort na het onderbreken van de behandeling met Tagamet.
Omdat de onderliggende oorzaak van een maagzweer een infectie met Helicobacter pylori is, moeten mensen met de aandoening ook een medische behandeling met antibiotica krijgen. Onderzoeksresultaten geven aan dat mensen met een maagzweer die een antibioticakuur zoals amoxicilline of penicilline hebben gekregen, een aanzienlijke verbetering van hun maagzweer hebben ervaren. Bovendien zijn de meeste mensen met een maagzweer die behandelingen met antibiotica hebben gevolgd, definitief genezen. In tegenstelling tot maagzuurremmers kunnen antibiotica langetermijneffecten hebben voor mensen met maagzweren, waardoor de kans op terugval wordt verkleind.
Een kuur met amoxicilline van twee weken is meestal voldoende om de infectie met Helicobacter pylori te overwinnen. Behandelingen met antibiotica worden bevestigd door maagzuurremmers en kunnen maagzweren met succes genezen, waardoor de kans op terugval wordt verkleind.
